Heb je de inleiding vorige week gemist klik dan hier.
Alleen door echt gevaarlijke dieren laat ik me verjagen
We eten een lekkere Papaya salade. John verteld over zijn avonturen in Australië en hoe gevaarlijk het er is. Zo hebben ze b.v. bijna alle gevaarlijke dieren uit de gevaarlijkste dieren top 10. Intussen zie ik dat er een mier over mijn salade loopt. Veel groter dan het soort dat we in Nederland zien. Ik veeg hem weg. Even later lopen er vier mieren over mijn salade. Ik wil een ander bord pakken als Ilona naar me kijkt en ziet dat er een hele kolonne van mieren over mijn t shirt loopt. Ze lijken van mijn schouder te komen en stappen bij de tafelrand er weer af om zo richting mijn bordje te lopen. Ik spring op en schud mijn shirt uit. Ook mijn rug zit vol. Ze zijn via de rand van het bankje in een rechte lijn via mijn rug, schouder en buik naar mijn bord gegaan. Ik schud mijn shirt boven de rivier maar voor de zekerheid goed uit en loop terug om een nieuw bordje met salade te pakken. Deze keer ga ik ergens anders zitten zodat ik mijn lunch niet hoef te delen. Hm…… denk ik ”je hebt niet eens echt gevaarlijke dieren nodig om mij van mijn plek te jagen. Een mier volstaat ook”.
Aan de goden overgeleverd
Na de lunch worden de groepen ingedeeld. Onze groep bestaat uit zes personen. John, een jong Duits en intens verliefd stelletje, de captain en wij. We doen onze helm op, het reddingsvest aan en er volgt een korte instructie over de signalen aan boord. En nadat we elkaar bijna voortijdig met de peddel hebben uitgeschakeld kunnen we aan boord. Ilona en ik voor in dan het Duitse setje gevolgd door John en tenslotte de captain achterop. We laten ons lekker meeslepen door de rivier. Het water begint wat woester te worden, de captain geeft aanwijzingen en de boot wordt heen en weer geslingerd. Ineens gaat het recht na beneden. Ik kijk over mijn schouder en schat dat de achterkant van de boot twee meter boven de voorkant uitsteekt. Ik kan de bestuurder nauwelijks horen maar aan Ilona zie ik dat het signaal om gewoon binnenboord te blijven zitten en niets meer te doen, is gegeven. Ik zet me schap want het wordt steeds heftiger. De boot slingert onbestuurbaar tussen de rotsen. Het voelt alsof we aan de goden zijn overgeleverd. Niet veel later komt een rustiger stukje. Ik kijk achterom en zie dat we één persoon te kort komen. John onze lifeguard is overboord geslagen en wordt nu door een andere boot opgevist.
Ganzenei
Weer wordt de stroming een stuk sterker. We naderen snel een waterval die uit drie etages bestaat. We proberen hem vanuit het midden te benaderen. De boot gaat weer recht naar beneden en slaat met geweld op het eerste plateau. Ik voel mijn rug maar veel tijd heb ik niet want het tweede stuk komt eraan. Weer schiet de boot omlaag, we botsen tegen een paar uitstekende rotsen op. Dan slaan we met een immense kracht op het tweede plateau. Ik hoor mijn scheenbeen kraken en voel gelijktijdig een hevige pijn. Een rots heeft mijn rechter scheenbeen geraakt. Tijd om te kijken heb ik niet want het laatste stuk van de afdaling is begonnen. Een grote golf krijgen we over ons heen zodra we het onderste plateau bereiken. Een stukje rustig water en ik kan eventjes mijn been bekijken. Een ei (maar dan wel van een gans) steekt uit mijn scheen. Ik probeer hem koel te houden in het ijskoude water dat in de boot ligt. Gelukkig nog maar 1 klein uurtje te gaan.
Sissen en sidderen
Beneden gekomen is de zwelling van mijn scheen compleet weg. Het koude water heeft geholpen en de pijn is er gelukkig ook niet meer. We proberen aan te leggen bij een grote rots. Ik steek mijn peddel uit om de boot naar de rots te trekken. Vanaf de kant beginnen mensen te schreeuwen. Ik kijk naar mijn peddel en zie dat hij bijna een slang raakt. De slang valt uit naar de peddel en ik trek hem van schrik snel terug. De boot drijft nog verder naar de rots, de slang sist en ik sidder in gelijke mate mee. Hopelijk springt hij niet in de boot. Met z’n vijven roeien we snel bij de rots vandaan.
BBQ en Biertje
Dan voel ik een grote plens water in m’n nek en zie dat John vanuit de andere boot met z’n peddel op zoek is naar een watergevecht. Hij hoeft niet verder te zoeken want een gevecht heeft hij gevonden. Wauw wat een dag!!! Vol van adrenaline steken we even later de BBQ aan en onder het genot van een biertje overpeins ik wat ik het heftigste van de dag vond. Wat mij betreft: “de rit naar boven met de truck. Hierbij was ik niet aan de goden overgeleverd maar aan een knaapje van amper 16 met volgens mij geen rijbewijs”.
Nieuwsgierig naar de kralen van die reis. We hebben ze net geplaatst in de rubriek Agaat Kralen. Klik hier.
Leuk dat je de tijd neemt om ons beter te leren kennen!
Nieuwsgierig wie ik ben klik dan hier en stel ik me aan je voor.
Reageer op dit blog