Echt grimmig werd de sfeer toen ook nog twee met Uzi’s( geloof ik) gewapende mannen achter ons kwamen staan. En zo worden we van de groep medepassagiers gesepareerd. Maar hoe heeft het zover kunnen komen?

Geld uit de kranen

Op de terugreis van deze inkoopreis zullen we 1 keer overstappen in een één of ander Emiraat. Je weet  wel zo eentje waar geld uit de kranen stroomt. Midden in de woestijn. De naam weet ik niet meer. In onze handbagage nemen we zoveel mogelijk klantverzoekjes mee. Des te sneller is het bij de klant. Deze keer prachtige kralen en grote edelstenen. Als we eindelijk aan de beurt zijn voor onze handbagagecheck worden de koffers van zowel Ilona als mij eruit gepikt. Een amper twintigjarig jochie met vuur in zijn ogen sommeert ons de koffers te openen. Zodra hij de kralen en edelstenen ziet beginnen zijn ogen te glinsteren. Hij denkt dat hij de smokkel van de eeuw heeft ontdekt.

Wild begint hij te schreeuwen

Snel komt zijn Cheffin. Ik schat dezelfde leeftijd al maakt de hoofddoek dat wat lastig in te schatten. Ook zij begint te schreeuwen en gebaren naar ons. Intussen komen er gemaskerde mannen achter ons staan met de geloof ik Uzi’s. Ze zien er goed getraind uit. We worden uit de rij genomen en terwijl we worden gefouilleerd maken sombere gedachten zich meester van mij.

35 man in een te kleine cel

Ik zie mezelf al zitten 3 jaar wachtend op een eerlijk proces met 35 man in een te kleine cel. Buiten 50 graden, amper water en slechts 1 wc. Of is dit de regio waar ze meer geloven in fysieke gerechtigheid? Ik weet het niet.

Putten

De geruchten machine in Putten komt intussen op volle gang. “Heb jij nog iets gehoord van die twee van Ilona’s Silver & Gemstones? Nou het schijnt dat die vastzitten wegens smokkel. Smokkel zeg je? Ja smokkel. Drugs? Nee inkoopverzoekjes, ik geloof met name de kralen. Bizar hé? Zeg dat wel.”

De officier van de dag

We komen aan bij de officier van de dag tenminste dat neem ik aan na het zien van het aantal sterren en strepen op zijn schouders. Vol trots wordt de buit getoond en naar Ilona en mij gekeken en gewezen. Ik zie onze hoofden al bungelen, misschien wel midden op een plein als voorbeeld voor de anderen? Kwaad springt de officier op en brult. Onze kwelgeesten springen in de houding. Ik versta niet wat hij zegt maar het is niet meer dan twee zinnen. En dan mogen wij onze weg vervolgen.

Straten van goud

Het is acht uur s’ochtends en al 50 graden. We stijgen op. Door het vroege ochtendlicht heb ik nog een mooi laatste uitzicht over de stad. De gebouwen lijken van marmer, de straten van goud. Er loopt in één rechte lijn een snelweg zonder afslagen de woestijn in. Aan het einde is een rotonde. Je kan alleen het rondje helemaal maken en weer terug naar de stad. Andere wegen zijn er niet. Waanzin ten top. Ja net als dit avontuur.

Klik hier voor meer kralen die we die reis hebben ingekocht.

Leuk dat je de tijd neemt om ons beter te leren kennen!

P.s. Binnenkort vertrekken we weer doe vooral je inkoopverzoekje!

Nieuwsgierig wie ik ben klik dan hier en stel ik me aan je voor.