De kleine enthousiasteling

Enthousiast geworden door onze verhalen wil onze kleine achtjarige held van dit verhaal ook een keer mee op een inkoopreis. Sinds kort volgt hij, naast de kookprogramma’s, samen met Ilona en ik ons 3 op reis.

Hij wil vliegen….

Enigszins verbaast het mij want zijn wereldje draait normaal gesproken alleen om voetbal. Binnenkort gaan we weer op reis om de collectie sieraad onderdelen aan te vullen en we besluiten hem zijn eerste vliegdoop te geven en gaan met z’n drietjes. We boeken een aantrekkelijk geprijsde vlucht met slechts 1 enkele overstap. De vertrektijd is dan wel ongelofelijk vroeg maar als echte wereldburgers boeken wij de avond tevoren een tophotel tegen een spotprijsje inclusief autoparking op minder dan 10 minuten van Schiphol. Zo gezegd zo gedaan.

Ons avontuur kan beginnen

‘s avonds in alle luxe en weelde nog ff lekker zwemmen en een saunaatje pakken. ‘s Ochtends voor dag en dauw worden we gewekt om vervolgens in een busje met chauffeur voor slecht € 5 op Schiphol gedropt te worden. Door het vroege tijdstip hebben we het busje voor ons zelf. Privébus, privéchauffeur. Wat wil je nog meer? We rijden vlakbij Schiphol. Bij het zien van de eerste Boeing krijg ik een stortvloed aan vragen van de kleine held over me heen. “Hoe kan het dat vliegtuigen vliegen?” Hoe weet de piloot waar we heen moeten?” Gaan we over de kop?” “Wie vliegt er als de piloot moet plassen?”

“Waar is ons vliegtuig?”

Aangekomen op Schiphol is het dan een drukte van jewelste. Lange rijen bij elke incheckbalie die je normaal alleen bij een voetbalstadium ziet. Gelukkig thuis ingecheckt. ff voor de zekerheid vragen bij de info balie of wij de rijen mogen overslaan omdat we al in het bezit zijn van de boardingtickets. Jazeker en voor de juiste gate kijkt u even op het bord welke boven u hangt zegt de vriendelijke dame achter de balie. Het metersbrede bord staat vol vertrektijden, gatenummers en vluchtnummers. Waarschijnlijk door het vroege opstaan (ja ondanks het goede regelen moet je toch om 4.15 je warme en comfortabele nestje uit) zagen we ons vluchtnummer er niet bij staan. Plagerig vraag ik nog aan Ilona of het de juiste datum is. Nee Os datum gecheckt en die klopt. De kleine held van dit verhaal gaat intussen door met zijn bom aan vragen. Over hoe lang vliegen we? Waar is ons vliegtuig? Hoe weten we waar onze koffers moeten? Ilona zegt bij de balie “we zien onze vlucht er niet bij staan”. En dan komen we zelf tot de ontdekking dat onze vlucht niet om 7.00 uur uit Amsterdam vertrekt maar om 7.00 uit het dan nog mistige Eindhoven het luchtruim zal gaan verkiezen.

Blinde paniek slaat toe

Omboeken naar een volgende vlucht betekent dat we pas de volgende avond kunnen vertrekken en € 510,- pp. moeten bijleggen. Geen optie dus. De vriendelijke juffrouw achter de balie checkt ook nog andere maatschappijen en er is een mogelijkheid om bij Lufthansa mee te vliegen via Frankfurt. De balie van Lufthansa is om de hoek en zal zo open gaan. Afwachtend voor de Duitse balie op een enorme prijs shock probeer ik te bedenken hoe ik dit het beste kan gaan vertellen aan de kleine stuiterbal naast me die al met z’n koppie in de wolken zit. Dan kijken we op de klok en zien dat het vijf voor half zes is. Gelijktijdig vragen we ons af of we het nog kunnen redden om op tijd in Eindhoven te zijn. Ilona rent naar de balie, nee ze kunnen niet bellen en  nu in een taxi stappen wordt laag vliegen en de kans dat we het gaan redden is nihil. Zonder enige aarzeling rent Ilona de vertrekhal uit naar een taxi en wij volgen haar op de voet met koffers en tassen. De taxi-chauffeur lijkt welwillend en verzekert ons ervan dat we het gaan redden. ‘s nachts is er weinig verkeer. Wel zal hij rustig aan moeten doen bij de traject controle. 6 minuten later zijn we Amsterdam al uit. Plots gaat hij 100 rijden waar hij 120 mag want hij weet het niet zeker en wil geen risico lopen. Mijn vrouw doet haar best om niet te ontploffenen begint (op de achterbank zittend) nog net niet aan de hoofdsteunen te kluiven. De snelheidsmeter gaat even later weer omhoog evenals de prijsmeter. Inmiddels al op € 178,- en we zijn zo ongeveer op de helft. We suizen langs Culemborg. De meter tikt door, de spanning neemt toe. Gaan we het halen of niet? Lees volgende week de ontknoping( en waarom mijn broek letterlijk afzakt).

Intussen kun je hier alvast kijken naar de zilveren onderdelen met een goed verhaal.

Leuk dat je de tijd neemt om ons beter te leren kennen!

Nieuwsgierig wie ik ben klik dan hier en stel ik me aan je voor.