Via Facetime hebben Ilona en ik contact. Helaas kon ik niet mee op reis dit keer. “Morgen ga ik naar de kapper” zegt ze en ik denk bij mezelf “oh oh”. De laatste keer dat we in China naar de kapper gingen was op de dag dat we parels vlak bij Shanghai gingen kopen. Tien uur ’s ochtends nog ff langs de kapper en dan hard aan de slag. Binnengekomen zaten er vijf kappers op een te klein bankje. Eentje zat er voor zich uit te kijken, eentje las de krant en de andere drie waren aan het slapen (ja ik weet het, het lijkt wel de inleiding van een mop). De kapperszaak bestond uit twee verdiepingen. Op de bovenste stonden bedden met aan het hoofdeind een wasbak. Fijn want in Nederland zit ik altijd vrij ongelukkig met die wasbak in mijn dubbelgevouwen nek geklemd. Maar hier heerlijk liggen. Dit  terwijl je haar gewassen en je hoofd gemasseerd wordt. Klein uurtje later weer beneden. De drie kappers slapen nog steeds op het te kleine bankje.

Een lief klein Chinees meisje

Hilarisch is het om aan een kapper die je niet verstaat uit te leggen hoe je het wilt hebben. Laat staan uitleggen in welke kleur je je haar nog geverfd wilt hebben. Snel eventjes voor de lange terugreis van morgen. Het is hier toch echt veel voordeliger. De drie slapende kappers zijn inmiddels wakker geworden en bemoeien zich er ook mee. Er wordt zelfs een liniaal bijgehaald om aan te geven dat er bij Ilona slechts 2 millimeter van de pony af moest. Want het ging tenslotte om het kleuren. De vijf kappers en wij waren het er allemaal over eens slechts 2 millimeter. Logisch dat de kapper die gaat knippen bij zijn eerste knip denkt laat ik het meteen maar goed doen. Gevolg minimaal vijf centimeter eraf. Mijn vrouw ziet er bij de eerste knip al uit als een lief dertienjarig  Chinees schoolmeisje. Bij mij gaat het intussen ook al flink mis. Ilona staat het huilen nader dan het lachen.  Maar als we elkaar via de spiegels zien schieten we tegelijk in een niet meer ophoudende slappe lach.

Een combinatie tussen Justin Bieber en Ivo Niehe

Zonder overdrijven: na een lange dag van wassen, knippen, kleuren, ontkleuren en opnieuw kleuren  staan we eindelijk buiten. Mijn kapsel: volgens mij een combinatie van Justin Bieber en Ivo Niehe. Naast me staat een dertienjarig Chinees schoolmeisje met het kapsel van haar idool Jerney Kaagman. Het is mijn vrouw blijkt, en Jerney Kaagman is beslist niet haar idool. Samen discussiëren wij of haar haar nu roze of oranje is. Ik zeg toch echt oranje. Vijf uur ’s middags vlug naar de parels want onze werkdag moet nog beginnen.

Leuk dat je de tijd neemt om ons beter te leren kennen!

Nieuwsgierig wie ik ben klik dan hier en stel ik me aan je voor.