In een minimaal twintig jaar oude zelf geverfde Suzuki Alto met onze koffers op het dak

En zo rijden we op zoek naar het hotel door Mumbai. Het is net twaalf uur ’s nachts geweest. Het lijkt nog steeds dertig graden en ons vliegtuig zal de volgende ochtend om 6.10 het luchtruim kiezen. Een bliksembezoek dus. Buiten klinkt een kakofonie van getoeter, motorgeluiden en mensen die naar elkaar schreeuwen.  Dwars door de drukke straten met taxi’s, tuk tuks, fietsen en scooters zie ik een kameel een kar trekken. Een hond wordt bijna geschept door een motor. En dan opeens loopt er een koe dwars tegen het verkeer in. Niemand lijkt hier van op te kijken maar ik kijk m’n ogen uit. Ik ruik een mengeling van zweet, etensluchtjes van de vele kraampjes waar we langs rijden vermengd met rioollucht. Elke keer als onze taxichauffeur de weg vraagt bemoeit iedereen zich er mee. Het lijkt wel of iedereen hier elkaar kent.

“Niet op m’n gemak”

Intussen komen we in een meer en meer afgelegen gedeelte van de stad. Flatgebouwen worden afgewisseld met hutjes en krotten. Als we weer de weg vragen worden we indringend aangekeken. De sfeer wordt wat grimmiger en ik voel me minder op m’n gemak. Door m’n hoofd spookt de gedachte “het laatste wat we van ze weten is dat ze een taxi richting hotel hebben genomen, daarna ontbreekt ieder spoor”.

Timeshare hotel met vier Indïers

Eindelijk komen we aan bij het hotel. Het ziet er bedompt uit. Het is ook niet het hotel dat we geboekt hadden. De manager legt ons uit dat ze boekingsfout hebben gemaakt maar dat we zijn geüpgraded naar een beter hotel. We moeten onze kamer( een soort appartement), delen met vier Indiërs. Ook de badkamer moeten we delen. We zijn moe en willen ons opfrissen en een paar uur slaap pakken. Hij heeft geen andere kamer vrij. Wel heeft hij een compleet appartement voor ons maar dat is veel duurder. Na veel gebakkelei over de prijs nemen we uiteindelijk zonder bijbetaling het appartement.

Als ik de koffers neerzet ziet Ilona een kakkerlak over het aanrecht achter me wegschieten. Het bed stinkt naar zweet en het lijkt alsof ik af en toe iets voel bewegen. Dan heeft Ilona ook daadwerkelijk beestjes onder de lakens gespot. Ik vind ’t welletjes geweest.

Het epische centrum van de curry’s

Het is nu drie uur s’nacht en we zijn wederom weer op het vliegveld van Mumbai. Daar zitten ze dan “de wereldreizigers”. Bedonderd als een stel beginners. We moeten nog drie uur overbruggen voordat ons vliegtuig zal opstijgen. Voor ons staat een papadum masala en een biertje. De ober gaat zo heerlijke Vindaloo en Chicken Tikka uit de tandoori oven brengen. We bevinden ons in het epische centrum van de curry’s. En voor echte curryjunks als wij is de afloop van dit avontuur bepaald niet een straf.

Wist je dat India bekend staat om het prachtig slijpen van kralen? Er worden dan ook veel kralen uit het hogere segment geslepen.

Ben je inmiddels ook al zo benieuwd naar de prachtige kralen die we hebben ingekocht?

Klik dan op het hier of op de bovenstaande kralen.

Leuk dat je de tijd neemt om ons beter te leren kennen!

Nieuwsgierig wie ik ben klik dan hier en stel ik me aan je voor.

Geïnteresseerd in meer verhalen lees dan ook ons nieuwe blog Culinair Camperen.nl